ای پرنده پرواز کن با اینکه پر و بالت زخمی است ولی پرواز کن. مگذار سکوت و رخوت این قفس، شوق و اشتیاق رهایی را در تو بخشکاند. می دانم رهایی از این قفس بسیار سخت است و تو را دیگر توان جدال با این میله های فولادی نیست، ولی نگذار یاس و ناامیدی شوق رفتن را از تو بگیرد. نگذار که التهاب قفس لذت پرواز و آزادی را از یاد تو ببرد.

ای پرنده بدان که قفس هر گز نمی تواند پرواز را ار یاد تو ببرد. چون پرنده یعنی پرواز و پرواز یعنی آزادی.

 

نوشته شده در شنبه 89/8/8ساعت 1:40 عصر توسط احمدی نظرات ( ) | |